"Gift of the Periphery", São Paulo
ICP ödüllü Türk-Hollandalı fotoğrafçı Ahmet Polat çok uluslu kimliği ve araştırmacı kişiliğiyle asla yüzeysel olanla yetinmiyor. Polat, yapıtlarında toplumların gelenek ve etkileşimlerini incelerken kimlik arayışlarını belgelemeyi de amaçlıyor.
2006 yılında Ahmet Polat, Campo Limpo (São Paolo) gecekondularında yaşayan dört genç tasarımcının hikayesini, moda dünyasında kendilerine yer bulmaya çalışırlarken, onların günlük rutinlerine eşlik ederek fotoğrafladı. Altı yıl sonra, Mariana, Leandro, Bruna ve João Carlos adlı dört tasarımcıyı tekrar keşfetmek, onlarla birlikte çalışmak ve hikayelerini "Gift of the Periphery" adlı sergide sunmak için tekrar São Paolo'ya gitti.
IED ve Ofício da Moda
2005'te Avrupa Tasarım Enstitüsü'nün (Istituto Europeo di Design) Avrupa dışındaki ilk merkezi, São Paulo'da yer alan Higienópolis'teki Maranhão caddesinde açıldı. Milan'da otuz sekiz yıl önce kurulan enstitü, Avrupa'daki endüstriyel tasarım ve moda üzerine öncü bireğitim merkezidir. Kurum tasarım, görsel sanatlar, iletişim ve moda üzerine kurslar verir. 2005 yılında okul, São Paulo'nun güneyindeki Campo Limpo'nun "Yeni Yıldızı" adlı sivil toplum kuruluşu ile Project Ofício da Moda işletmesi tarafından yürütülen bir ortaklık kuruldu. Program 16 ila 25 yaşları arasındaki gençlere profesyonel kurslar sunuyor. 2006 yılında enstitü üyelerinden oluşan bir panel ile belirlenen kursun en iyi dört öğrencisi IED'de moda eğitimi için burs almaya hak kazandılar.
Ahmet Polat'ın küratörlüğünü de yaptığı "Gift of the Periphery" başlıklı sergiye 26 Haziran - 31 Temmuz 2013 tarihleri arasında, São Paulo'daki DOC Galeri ev sahipliği yaptı. Büyük ilgi uyandıran sergide Ahmet Polat'ın fotoğrafları, Campo Limpo'lu dört tasarımcının fotoğraflara konu olan tasarımlarıyla birlikte sunuldu. Bu proje Amsterdam Belediyesi ve Mondriaan Foundation tarafından desteklendi.
Leandro Benites
Büyükbabası ve babasının Rio Grande do Sul'da (Güney Brezilya) yer küçük çiftliğinden çocukken ayrılan Leandro Benites (26) Campo Limpo mahallesinde dokuz kardeşli bir ailede büyüdü. Çocuk yaşından itibaren klasik bale yapan Leandro 13 yaşında annesinin yardımıyla yapmaya alıştığı tiyatro kostümlerini tasarlamayı sevdiğini keşfetti. Yedi yıl önce Estrela Nova adlı sivil toplum kuruluşu üzerinden Ofício da Moda kurslarına kaydoldu. Avrupa Tasarım Enstitüsü okulunda okumak için burs kazanan dört tasarımcıdan biri olan Leandro Benites, büyük markalara çalışan ve aynı zamanda hala kendi parçalarını üreten bir tasarımcı olarak moda dünyasında kendine yer buldu.
"Bellek Koleksiyoneri". Genç tasarımcı bu şekilde tanımlanıyor. Tasarımlarını üretirken, Leandro Benites Rio Grande do Sul'deki büyükbabasının küçük çiftliğini anımsayan duygusal belleğindeki ilhamı araştırır.
Anıların boşlukla karıştırıldığı yer olarak zihinlerimizin işleyişine göndermede bulunan soyut kalıpları atlar, böcek ve kelebek iskeletleri kullanarak aktarır.
João Carlos Monteiro
João Carlos Monteiro'nun (31) Avrupa Tasarım Enstitüsü'ne (IED) altı yıl önce girdi. Tasarımcı kendisini moda için doğmuş olarak tanımlar. Campo Limpo mahallesinde yaşayan biri olarak Christian Dior ve Prada gibi TV markalarını görmek onu çok heyecanlandırdı. Hayatında hiç moda dergisi olmamıştı ama yine de İtalya'ya okumak için gitmeyi düşlerdi. IED'e girişi dünyasını değiştirdi. Bu, ona zengin dünya ile yaşadığı muhitin sert gerçekliği arasındaki zıtlıkları gösterdi. João Carlos okulu neredeyse bitiriyordu ancak kursun sonunda çalışma hayatına dönmek zorunda kaldı. Şu an kursa geri dönmek için uğraşıyor, aynı zamanda Clube Paulistano tiyatrosu için kostümler tasarlayıp, üretiyor ve Ofício Moda'daki derslere katılıyor. Şu anki patronu Daniela Deysi Mello'ya, Ofício Moda'dan öğretmenleri Edna Marques ve Divanda Mazaia'ya Gift of the Periphery'ye katılmasında gösterdikleri destek için müteşekkir.
Maskülen olanın feminen olana dönüşümü ve toplum tarafından belirlenen doğru ile yanlış olanın arasındaki zıtlıklar ve aşkın sıklıkla yasaklandığı Dante'nin Cehennem'i João Carlos Monteiro ‘yu güçlü teatral karakterler üzerine yaptığı çalışmalarda ilham kaynağı olur. Sergide gösterilen ceket tasarımı askeri tasarımlara benzemekle birlikte, bitmemiş bir maskülenliği sembolize eder.
Bruna Medeiros
Bruna Medeiros (28) annesinin kumaşları ve dikiş makineleri içinde büyümüştü. Moda dünyası ve giysi endüstrisi onun köklerinde vardı. Ofício da Moda'da kurslara katıldı ve IED bursu finalistlerinden biriydi ancak kursu tamamlayamadı. Bu Bruna'yı durmadı. Endüstriler Birliği'nce desteklenen teknik kursları olan Senai'deki modelleme ve dikiş üzerine kurslara katıldı ve bölgedeki Bom Retiro'daki giysi atölyesinde stilist olarak çalışırken başka ek kurslar da aldı. Yakın zaman önce kendi markası "By Bruna Medeiros"u oluşturdu ve birçok tasarım mağazası için kıyafetler, Chris Barros ve Daslu gibi büyük Brezilyalı markalar için de parçalar üretiyor. .
'By Bruna Medeiros' öylesine bir marka değil. Bruna günlük yaşamlarında zarafetle giyinme ihtiyacı içinde olanlara yardım eden kişilerle çalışıyor. Deri pantalonlarla birleştirilen kazaklara ışıltı katmak için ipek gibi kumaşları kullanıyor.
Mariana Machado
Mariana Machado (25) kemerler ve kendi deyimiyle "oldukça çılgın giysilerle" kullanarak her zaman kendi stilini arıyor. Mariana, diğer yerlerin yanı sıra São Paulo'nun merkezindeki Cumhuriyet Meydanı'nda deri satan esnaf ailenin kızı olarak genç yaşta moda dünyasına çekildi. Ofício da Moda'da yetenekli öğrenci duruşuyla IED bursunu kazandı. Pazardaki özerkliğini sağlamak için kendi sokak modası (street wear) markasını oluşturdu.
Mariana, "iyi askerler" olarak gördüğü insanları düşünerek sokak giyimi markası Calvario için parçalar üretiyor. Calvario İsa'nın haçının dikildiği tepenin adı. Mariana'nın tasarımları t-shirtler, şapka ve kaykaylar üzerine basılmış kuru kafalar içeriyor ve sıklıkla dövmeli bedenleriyle kendilerini ifade eden gençler için üretiliyor.
www.ahmetpolat.nl
Prodüksiyon: Stijntje Blankendaal
Saç ve Makyaj: Shelley Lashley
Destek: Amsterdam Belediyesi ve Mondriaan Foundation