x-ist, 9 Nisan - 9 Mayıs, 2015 tarihleri arasında Ansen’in yedinci kişisel sergisi No(ir)land'e ev sahipliği yapıyor.
No(ir)land, sanatçının küçükken bolca karıştırdığı ansiklopedi sayfalarından aklında kalanların, bugünkü gerçeklikle harmanlanmasından oluşan, senaristin bir çocuk, oyuncuların ansiklopedi görsellerindeki Viktoryan ve barok karakterler, mekanın ise "no land" olduğu bir diyar. Sanatçının hayal dünyası, aslında bugün kaçıp kurtulmak istedikleriyle harmanlanmış, alternatif bir gerçeklik oluşturuyor. "No land"in aslında içi boşalan bir dünyayı mı, yoksa var olan dünyadan kaçılan bir vatanı mı anlattığını sorguluyoruz.
Hayal ve gerçeğe, geçmiş ve geleceğe ait olgular, batı literatürlü ansiklopedi görsellerine yedirilmiş doğu referansları, paradokslarla dolu bir distopyaya bizi davet ediyor. Futuristik bir çocuk kitabının resimleri gibi, yine futuristik bir ansiklopedinin açıklamalarını yanında istiyor.
Mekanikleşmiş, buruşmuş, köşeli formlar sanatçının prizmatik mekan algısıyla birleşince biçimsel bir oyuna, yeni bir form arayışına dönüşüyor. Ansen'in her serisinde olduğu gibi, gizli politik referanslar oldukça yerinde kullanılmış; göze batmadan, dozunu aşmadan keşfedilmeyi bekliyor.
Teknolojinin ve politikanın nefes alacak alan bırakmadığı şu “modern” dünyada, aslında bu seri bir özüne dönüş, bir kaçış, bir hayal kurma fırsatı yaratıyor.
Ansen'in ışıklı kutular içinde sergilediği işleri ise yeni çağın vitrayları olarak okunabilir. Arkadan ışık alan dini temalı portrelerin yerini, bu kez yapay bir "kutsal" ışıkla hayat bulan, mekanik ve robotik karakterler almış; bugünkü değerlerin sentetikliğini vurguluyor.
Ali Şimşek serginin katalog yazısında No(ir)land'i şöyle anlatıyor:
"No(ir)land, kara kıta, kara ülke ya da "yok ülke"... Aslında Silikon Vadisi'ne üşüşen hayaller, mitler ve kapatıldığımız kıtalar üzerine bir masal anlatılan.
Ansen, 17. yüzyıldan çizgi romanlara, çocuk illüstrasyonlarına, makine aksamlarına sızan Barok kıvrımı, 2000'lerin "yeni ekonomisi" ve medyasıyla buluşturuyor. Dantelin, soğuk, minimalist yüzeylere, robot köpeklere düşen gri gölgesini boyuyor Ansen...
Monolit barok iktidarı gösteriyor; direnerek süzülen incecik umudu..."